Opeens was het afgelopen. Een van de leiders kwam ons op 23 augustus 1945 vertellen, dat de Jap had gecapituleerd op 15 augustus. Wij keken ongelovig, maar hij liep naar de Japanse wacht, schreeuwde een commando, waarop de soldaat in de houding sprong en voor hem boog. Van de ene dag op de andere waren […]

Het leven hernam zijn gewone gang ondanks het door het plotseling uitvallen van de posterijen en telefonie verbroken contact met het vaderland. Het werk en de school vonden gewoon voortgang. In onze Archipel gebeurde verder niets bijzonders. In Nederland was men op een oorlog niet voorbereid en in Nederlands Indië nog minder. In Nederland hadden […]

Uit het dagboek van mijn moeder 21 april 1937Gister hebben wij, Tiito en ik, besloten om voor ons zelf een huis te bouwen, het ouderwetse ‘ouderlijk huis voor onze kinderen. Het is een groot besluit om alles wat we bij elkaar gespaard hebben – en nog iets meer – op een kaart te zetten. Maar […]

Geen valser vriend dan de herinnering. Neem het Indië dat wij achter ons lieten. Mijn Indië… Het zou mij niet veel moeite kosten onze overtocht met de Klipfontein van Palembang naar Amsterdam voor de geest te halen. De klamme hut, de geur van kots in de holklinkende gangen en de schrik in de ogen van […]

Veel mensen stapten na de kamptijd onmiddellijk op de boot naar Nederland. Mijn moeder sloeg in Semarang het aanbod om als oorlogsweduwe op de voorrangslijst voor repatriëring te worden geplaatst af. Zij had besloot het leven in Indië weer op te bouwen. De school verwierf een goede naam. In bijna een halfjaar van maart tot […]

Na zes weken verbleven wij beiden permanent bij moeder, die inmiddels aardig hersteld was. Zij liep goed en haar gezwollen benen waren tot de normale proporties geslonken. Alle jongens konden onmogelijk bij hun moeder slapen en dus zochten wij een slaapplaats in onze oude bekende celblokken. Druppelsgewijs bereikten ons nu berichten over de bewoners van […]

Mijn moeder had een twintigtal groepjes kinderen gevormd, waar zij van grotere meisjes liedjes leerden en spelletjes deden om de lange dagen door te komen. Op een stoep onder het afdakje, gelegen achter het lijkenhuisje, borg zij het spelmateriaal op. Het paasfeest, een algemene rustdag vierden wij zo goed mogelijk. De keuken zette zelfs een ‘diner’ […]

 Ons verblijf op een onbewoond eilandje in Straat Soenda Het was vier uur in de morgen van de 12e februari 1935, toen wij ons in het duister op het stationnetje van de Staatsspoorwegen ‘Tanahabang’ (rode aarde) in de buitenwijk van Batavia (Djakarta) bevonden. Wij waren de enige Europeanen die ons op dit vroege uur met […]

Het is januari 1978 en ik zit voor een door de koude, beslagen raam naar buiten te kijken. Ergens op een pleintje hebben jongens een stapel kerstbomen in de fik gestoken en ik ruik de geur van dennen. Zo nu en dan waaien er een paar verkoolde dennentakjes voorbij mijn raam. Ik kan het niet […]

Toen eindelijk de oorlog met Japan in 1945 was afgelopen en ik vanuit het gevangenkamp CQ in het bergplaatsje Cimahi (Tjimahi) weer ‘naar huis’ kon keren, wilde ik om een of ander psychische oorzaak de poort van het concentratiekamp niet uit. Ik kon gewoon niet weg van de plek die in de twee en een […]